Jest tylko on i właśnie dlatego przeraża tak wielu ludzi we Francji, jak i w całej Europie. Nie ma alternatywy: francuska lewica i prawica są w bardzo złym stanie, Angela Merkel powoli się wycofuje z polityki, Wielka Brytania jest jedną nogą poza Unią, gospodarka niemiecka spowalnia, Madryt i Rzym pogrążają się w kryzysie politycznym.
Czytaj więcejCo się wydarzy? Ciężko obstawiać, bo sytuacja na Bliskim Wschodzie zmienia się tak szybko, że właściwie uniemożliwia wszelkie prognozy dotyczące zwycięstwa tego czy innego obozu, państw albo wspólnot etniczno-religijnych, które je wciąż tworzą, nawet po tak wielu latach niepewności i przemocy.
Czytaj więcejCzy dziecko z baśni Andersena miało rację? A czy Emmanuel Macron miał rację wskazując, że król jest nagi? Czy miał rację zauważając w wywiadzie w „The Economist” „śmierć mózgu” NATO i mówiąc, że reguła ograniczania deficytu publicznego do 3% PKB należy do „innego wieku”?
Czytaj więcej
– No i co z tego? Pomyślałem sobie głupio, choć może wcale nie do końca głupio.
Zamówiłem rozmowę poprzedniego wieczoru, o 7 rano czasu paryskiego, kiedy maszynistki przychodziły do Le Monde, by spisywać artykuły zagranicznych korespondentów. Moja koleżanka z ochrypłym głosem podniosła słuchawkę. „No dawaj, zaczynamy”, powiedziałem jej. „Mam dla ciebie dziesięć stron”. Moje słowa spotkały się z nieco zawstydzającą ciszą na drugim końcu linii. „Bernard, byłabym zaskoczona, gdyby je opublikowali. – Dlaczego mieliby tego nie zrobić? – Nie wiesz? – Czego nie wiem? – Mur upadł zeszłej nocy ”. „No i co z tego?” odparłem, zanim zdałem sobie sprawę z tego, co właśnie powiedziałem, i wybuchnąłem śmiechem.
Czytaj więcejOczywiście dobre wieści, mówi wielu, ponieważ nic nie jest bardziej właściwe i pocieszające niż cele, które jednoczą tak wielu ludzi w wielkich manifestacjach w każdym zakątku świata.
W Hongkongu, jak i w Bejrucie, w La Paz, jak i w Bagdadzie, w Konakry, jak i w Algierii, oraz w wielu innych miastach, tłumy demonstrują w obronie praworządności i przeciw nierównościom społecznym, za wolnością i przeciw korupcji, za redystrybucją podatkową i przeciwko niszczeniu przyrody, na rzecz demokracji i przeciwko dyktaturom wojskowym, prezydenckim, oligarchicznym lub komunistycznym.
Jak ktokolwiek mógł nie dostrzec, że to, co dzieje się teraz w Libanie, Sudanie, Iraku i Algierii, to drugi akt rewolucji arabskich, uważany za martwy i pochowany tak szybko, teraz powracający, wciąż w imię praw człowieka, a nie z tożsamości a fanatyzm religijny?
Czytaj więcej
